| | | Afonso X |
|
| | | Achei Sanch' [E]anes encavalgada |
| | | e dix'eu por ela cousa guisada: |
| | | ca nunca vi dona peior talhada, |
| | | e quige jurar que era mostea; |
| 5 | | vi-a cavalgar per ũa aldeia |
| | | e quige jurar que era mostea. |
| |
| | | Vi-a cavalgar, muach'e sendeiro, |
| | | e nom ia milhor um cavaleiro. |
| | | Santiaguei-m'e disse: - Gram foi o palheiro |
| 10 | | onde carregarom tam gram mostea! |
| | | Vi-a cavalgar per ũa aldeia |
| | | e quige jurar que era mostea. |
| |
| | | Vi-a cavalgar indo pela rua, |
| | | mui bem vistida em cima da mua; |
| 15 | | dix'eu: - Ai, velha fududancua, |
| | | que me semelhades ora mostea! |
| | | Vi-a cavalgar per ũa aldeia |
| | | e quige jurar que era mostea. |
|
----- Increase text size
|
|
|
General note: Cena da vida da nobreza rural: num contra-retrato da senhor das cantigas de amor, uma gorda matrona atravessa as ruas de uma aldeia.
|