Afonso X


 Achei Sanch' [E]anes encavalgada
e dix'eu por ela cousa guisada:
 ca nunca vi dona peior talhada,
 e quige jurar que era mostea;
5       vi-a cavalgar per ũa aldeia
       e quige jurar que era mostea.
  
  Vi-a cavalgar, muach'e sendeiro,
e nom ia milhor um cavaleiro.
 Santiaguei-m'e disse: - Gram foi o palheiro
10onde carregarom tam gram mostea!
       Vi-a cavalgar per ũa aldeia
       e quige jurar que era mostea.
  
Vi-a cavalgar indo pela rua,
mui bem vistida em cima da mua;
15dix'eu: - Ai, velha fududancua,
que me semelhades ora mostea!
       Vi-a cavalgar per ũa aldeia
       e quige jurar que era mostea.



 ----- Aumentar letra ----- Diminuir letra

Nota geral:

Cena da vida da nobreza rural: num contra-retrato da senhor das cantigas de amor, uma gorda matrona atravessa as ruas de uma aldeia.



Nota geral


Descrição

Escárnio e Maldizer
Refrão
Cobras singulares
Palavra(s)-rima: (v. 4 de cada estrofe)
mostea
(Saber mais)


Fontes manuscritas

B 458

Cancioneiro da Biblioteca Nacional - B 458


Versões musicais

Originais

Desconhecidas

Contrafactum

Desconhecidas

Composição/Recriação moderna

Desconhecidas