| | | Ena primeira rua que cheguemos, |
| | | guarnir-nos-á Dom Foam mui bem |
| | | d'um pan'estranho que todos sabemos, |
| | | d'ũa ucha pere[nal] que [i] tem; |
| 5 | | e as calças seram de melhor pano: |
| | | feitas seram de névoa d'antano; |
| | | e nós de chufas guarnidos seremos. |
|
| | | E prometeu-m'el ũa bõa capa, |
| | | ca nom destas maas feitas de luito, |
| 10 | | mais outra bõa, feita de gualdrapa, |
| | | cintada, e de nom pouco nem muito; |
| | | e ũa pena, nom destas mizcradas, |
| | | mais outra bõa, de chufas paradas; |
| | | já m'eu daqui nom irei sem a capa. |
|
| 15 | | Viste'lo potro coor de mentira, |
| | | que mi antano prometeu em Janeiro, |
| | | que nunca home melhor aqui vira? |
| | | Criado foi em Castro Mentireiro. |
| | | E prometeu-m'ũas armas entom, |
| 20 | | nom destas maas feitas de León, |
| | | mais melhores, d'Outeir'em Freixeeiro. |
|
| | | Com grande labor, mi deu a loriga, |
| | | e toda era de chufas viada; |
| | | e como quer que vos end'eu al diga, |
| 25 | | nunca mi a home viu na pousada; |
| | | e [atam] cravelada de mensonha |
| | | e tam lev'era, que bem de Coronha |
| | | a trageria aqui ũa formiga. |
|
| | | E prometeu-m'ũa arma preçada, |
| 30 | | como dizem os que a conhocerom; |
| | | "gualdrapa Fariz" havia nom'a espada, |
| | | de mouros foi, nom sei u x'a perderom; |
| | | e pelo pão mi prometeu log'i |
| | | de nevoeiro, e eu lho recebi, |
| 35 | | que me pagass', a seu poder, de nada. |
|
| | | [De preç'e com labor foi a loriga |
| | | que m'el mandou e de parla viada; |
| | | mais como quer que vo-lo homem diga, |
| | | nunca a mim virom teer na pousada: |
| 40 | | bem cravelada e[ra] de zamponha, |
| | | des i tam leve, que bem de Monçonha |
| | | mi a aduria aqui ũa formiga.] |
|