| | | Rui Fernandes de Santiago |
|  | | | Conhosco-me, meu amigo, | | | | que sempre vos fiz pesar, | | | | mais, se agor'amigar | | | | quiséssedes vós comigo, | | 5 | | a vós eu nunca faria | | | | pesar, nem vo-lo diria. | |  | | | Que[m] quer que vos end'al diga, | | | | nom lho queirades creer, |  | | | ca, se podess'eu seer, | | 10 | | amigo, convosc'amiga, | | | | a vós eu nunca faria | | | | pesar, nem vo-lo diria. | | | | | Se eu por amig'houvesse | | | | vós, a que eu por meu mal |  | 15 | | fiz pesar, u nom jaz al, |  | | | pero me de vós veesse, | | | | a vós eu nunca faria | | | | pesar, nem vo-lo diria. |
|
----- Aumentar letra ----- Diminuir letra
|
|
| Nota geral: Dirigindo-se ao seu amigo, e reconhecendo que sempre lhe causou pesar, a moça diz-lhe que, se ele estiver disposto a ser de novo seu amigo, nunca mais fará ou dirá nada que o desgoste.
|
|
Nota geral
Descrição
Cantiga de Amigo Refrão Cobras singulares (Saber mais)
Fontes manuscritas
B 926, V 514 (C 926) 
Versões musicais
Originais
Desconhecidas
Contrafactum
Desconhecidas
Composição/Recriação moderna
Desconhecidas
|