| | | Anónimo 4 |
|
 | | | A Deus gradesco, mia senhor |
| | | fremosa, que me vos mostrou; |
 | | | e pois vejo que se nembrou |
| | | de mim, enquant'eu vivo for, |
 | 5 | | nom quer'outra senhor filhar |
| | | senom vós, se vos nom pesar. |
|
 | | | Se tanto de vós poss'haver |
| | | que vos nom pês, sempr'andarei |
| | | por voss'hom'e servir-vos-ei; |
 | 10 | | ca mentr'eu no mundo viver |
| | | nom quer'outra senhor filhar |
| | | senom vós, se vos nom pesar. |
|
 | | | Tam muito vos fez Deus de bem |
 | | | que, se vos prouguer, des aqui |
| 15 | | serei voss'hom'e vós de mi |
 | | | seredes senhor; e por en |
| | | nom quer'outra senhor filhar |
| | | senom vós, se vos nom pesar. |
|
 | | | Ca nom poss'eu desto forçar |
| 20 | | Deus, que me vos faz muit'amar. |
|
----- Aumentar letra ----- Diminuir letra
|
|
|
Nota geral: Agradecendo a Deus ter-lhe feito conhecer a sua senhora, o trovador pede a esta que lhe permita ser seu servidor, já que nenhuma outra lhe interessa ou lhe interessará.
|