Martim Soares


Meu senhor Deus, se vos prouguer,
tolhed'Amor de sobre mi
e nom me leixedes assi
em tamanha coita viver;
5ca vós devedes a valer
a tod'home que coita houver.
  
Ca me seria mais mester;
ca me tem hoj'el na maior
coita 'm que home tem Amor.
10E Deus, se vos for em prazer,
sacade-me de seu poder,
e pois fazede-mi al que quer.
  
E des que mi Amor nom fezer
a coita que levo levar,
15Deus! nunca por outro pesar
haverei sabor de morrer
– o que eu nom cuido perder,
 mentr'Amor sobre mim poder.



 ----- Increase text size ----- Decrease text size

General note:

Nesta composição, o trovador dirige-se diretamente a Deus, pedindo-lhe que o subtraia ao poder do Amor, que tanto o faz sofrer. Até porque é obrigação Sua acudir aos que sofrem. E depois disto feito, não só Deus poderá fazer com ele o que quiser, como ele próprio deixará de ter desejos de morte, como acontece no presente.



General note


Description

Cantiga de Amor
Mestria
Cobras uníssonas (rima b singular)
(Learn more)


Manuscript sources

A 54, B 166

Cancioneiro da Ajuda - A 54

Cancioneiro da Biblioteca Nacional - B 166


Musical versions

Originals

Unknown

Contrafactum

Unknown

Modern Composition or Recreation

Unknown