Nota geral

Contrafactum

Osoiro Anes

Mim prês forçadament'Amor,
e fez-mi amar que[m] nunc'amou;
e fez-mi tort'e desamor
que mi atal senhor tornou.
E vejo que mal baratei
que mi a tal senhor tornei,
que nom sabe que é amar,
e sab'a homem penas dar.


Que forçad'hoj'e sem sabor
eno mundo vivendo vou!
Ca nunca púdi haver sabor
de mim nem d'al, des que foi sou,
senom dela. E que farei?
Por que pregunto? Ca eu sei:
viver hei, se de mim pensar,
ou morrer, se mim nom amar!


Quem quer x'esto pode veer
(e mais quem mego vid'houer):
que nom hei já sem, nem poder
de m'emparar d'ũa molher,
a mais mansa que nunca vi,
nem mais sem sanha, pois naci.
Ve[e]d'ora se estou mal,
que m'emparar nom sei de tal!


Ca s[õ]o tam em seu poder
que, s[e] end'al fazer quiser,
non'o poderei eu fazer,
se m'en[de] Deus poder nom der
contra ela, que eu servi,
qual dou a ela sobre mi.
Que nunca eu soub'amar al,
ergo ela que mi faz mal.

Modelo

Peire Vidal

A per pauc de chantar no.m lais,
car vei mort jovent e valor
e pretz, que non trob'on s'apais,
qu'usquecs l'empenh e.l gieta por;
e vei tan renhar malvestat
que.l segl'a vencut e sobrat,
si qu'apenas tròp nulh paés
que.l cap non aj'en son latz pres.


Qu'a Rom'an vout en tal pantais
l'Apostolis e.lh fals doctor
Sancta Gleiza, don Dèus s'irais;
que tan son fol e pecador,
per que l'eretge son levat.
E car ilh commenço.l pecat,
grèu es qui als far en pogués;
mas ja no.n volh èsser plagés.


E mou de França totz l'esglais,
d'els qui solon èsser melhor,
que.l reis non es fis ni verais
vàs pretz ni vàs Nostre Senhor.
Que.l Sepulcr'a desamparat
e compr'e vent e fai mercat
atressi com sèrs ò borgés:
per que son aunit sei Francés.


Totz lo mons es en tal biais
qu'ièr lo vim mal et oi peior;
et anc pos lo guitz de Dèu frais,
non auzim pòis l'Emperador
creisser de pretz ni de barnat.
Mas pero s'oimais laiss'en fat
Richart, pòs en sa preison es,
lor esquern en farán Englés.


Dels reis d'Espanha.m tenh a fais,
car tan vòlon guerra mest lor,
e car destrièrs ferrans ni bais
tramèton als Mors per paor:
que lor orguelh lor an doblat,
don ilh son vencut e sobrat;
e fora melhs, s'a lor plagués,
qu'entr'els fós patz e leis e fes.


Mas ja non.s cug hom qu'eu m'abais
pels rics, si.s tornon sordeior;
qu'us fis jòis me capdela e.m pais
que.m te jauzent en gran douçor;
e.m sojorn'en fin'amistat
de leis que plus mi ven en grat:
e si volètz saber quals es,
demandatz la en Carcassés.


Et anc no galiet ni trais
son amic ni.s pauzèt color,
ni.l cal, car cela qu'en lèis nais
es fresca com ros'en pascor.
Bel'es sobre tota beutat
et a sen ab joven mesclat:
per que.s n'agrado.l plus cortés
e.n dizon laus ab honratz bes.

 ----- Aumentar letra ----- Diminuir letra