| | | João Garcia de Guilhade |
|
| | | Lourenço, pois te quitas de rascar |
| | | e desemparas o teu citolom, |
| | | rogo-te que nunca digas meu som |
| | | e jamais nunca mi farás pesar; |
| 5 | | ca per trobar queres já guarecer; |
| | | e farás-m'ora desejos perder |
| | | do trobador que trobou do Juncal. |
|
| | | Ora cuid'eu [a] cobrar o dormir |
| | | que perdi: sempre, cada que te vi |
| 10 | | rascar no cep'e tanger, nom dormi; |
| | | mais, poilo queres já de ti partir, |
| | | pois guarecer [buscas i] per trobar, |
| | | Lourenço, nunca irás a logar |
| | | u tu nom faças as gentes riir. |
|
| 15 | | E vês, Lourenço, se Deus mi perdom, |
| | | pois que me tolhes do cepo pavor |
| | | e de cantar, farei-t'eu sempr'amor, |
| | | e tenho que farei mui gram razom; |
| | | e direi-ti qual amor t'eu farei: |
| 20 | | jamais nunca teu cantar oírei |
| | | que en nom ria mui de coraçom; |
|
| | | Ca vês, Lourenço, muito mal prendi |
| | | de teu rascar, e do cep'e de ti; |
| | | mais, pois t'en quitas, tudo ti perdom. |
|
----- Aumentar letra ----- Diminuir letra
|
|
|
Nota geral: Lourenço, o célebre jogral que acompanhava, ou acompanhou durante algum tempo, João Garcia de Guilhade, é aqui motejado pelo seu amo, que saúda o facto de ele se ter decidido a deixar de tocar para se dedicar à composição de trovas - ainda que ele se sujeite a ser ridicularizado, pelo menos as noites ficarão mais sossegadas. Lourenço esteve, como é sabido, no centro de uma animada polémica sobre as hierarquias trovadorescas, até porque, ao contrário dos outros jograis atacados, e que aparentemente ficaram silenciosos, ele não só se defende em várias tenções, como contra-ataca por quatro vezes.
|