Antroponímia referida na cantiga: → (linha 1)
|
| |
| | | Pero Garcia Burgalês |
|
 | | | Fernand'Escalho vi eu cantar bem, ← |
| | | que poucos outros vi cantar melhor; ← |
 | | | e vi-lhe sempre, mentre foi pastor, ← |
| | | mui boa voz, e vi-o cantar bem; ← |
 | 5 | | mais ar direi-vos per que o perdeu: ← |
 | | | houve sabor de foder, e fodeu, ← |
 | | | e perdeu todo o cantar por en. ← |
|
 | | | Nom se guardou de foder, e mal sem ← |
| | | fez el, que nom poderia peor; ← |
| 10 | | e ham-lh'as gentes por en desamor, ← |
| | | per bõa voz que perdeu com mal sem, ← |
 | | | voz de cabeça, que xi lhi tolheu, ← |
 | | | ca fodeu tanto que lh'enrouqueceu ← |
| | | a voz, e ora já nom canta bem. ← |
|
 | 15 | | E a Dom Fernando conteceu assi: ← |
 | | | de mui bõa voz que soía haver ← |
 | | | soube-a per avoleza perder, ← |
 | | | ca fodeu moç'e nom canta já assi; ← |
 | | | ar fodeu pois mui grand'escudeirom, ← |
| 20 | | e ficou ora, se Deus mi perdom, ← |
 | | | com a peior voz que nunca oí. ← |
|
 | | | E ora ajuda mui grand'infançom ← |
 | | | s'i quer foder, que nunca foi sazom ← |
| | | que mais quisesse foder, poilo eu vi. ← |
|
----- Aumentar letra ----- Diminuir letra
|
|
|
Nota geral: Continuando a linha da cantiga anterior, Pero Garcia Burgalês desenvolve o retrato do cantor Fernando Escalho, a quem a vida desregrada teria estragado a voz. Note-se que a composição confirma que o tipo de voz mais apreciado pelos trovadores seria a voz alta e juvenil.
|