João Vasques de Talaveira


Muit'ando triste no meu coraçom
 porque sei que m'hei mui ced'a quitar
de vós, senhor, e ir alhur morar;
e pesar-mi-á en, si Deus me perdom,
5       de me partir de vós per nulha rem
       e ir morar alhur sem vosso bem.
  
Porque sei que hei tal coit'a sofrer
qual sofri já outra vez, mia senhor,
e nom haverá i al, pois eu for,
10que nom haja gram pesar a prender
       de me partir de vós per nulha rem
       e ir morar alhur sem vosso bem.
  
 Ca mi aveo assi outra vez já,
mia senhor fremosa, que me quitei
15de vós e sem meu grad'alhur morei;
mais este mui gram pesar me será
       de me partir de vos per nulha rem
       e ir morar albur sem vosso bem!
  
E quando m'eu de vós partir por en
20ou morrerei, ou perderei o sem!



 ----- Increase text size ----- Decrease text size

General note:

O trovador diz à sua senhora que o seu coração está triste porque em breve irá partir para ir morar longe dela. E sabe que o seu sofrimento será grande, tanto como já foi uma outra vez em que, contrariado, teve também de partir. E conclui dizendo que, quando se for, ou morrerá ou perderá a razão.
A cantiga seguinte retoma este assunto. E é igualmente possível que a voz feminina de uma cantiga de amigo do trovador entre em diálogo com esta voz masculina que aqui (e na cantiga seguinte) ouvimos.



General note


Description

Cantiga de Amor
Refrão
Cobras singulares
Finda
(Learn more)


Manuscript sources

A 242, B 430, V 42

Cancioneiro da Ajuda - A 242

Cancioneiro da Biblioteca Nacional - B 430

Cancioneiro da Vaticana - V 42


Musical versions

Originals

Unknown

Contrafactum

Unknown

Modern Composition or Recreation

Unknown