| | | Gil Peres Conde |
|
 | | | A la fé, Deus, se nom por Vossa Madre, |
| | | [que é] a mui bõa Santa Maria, |
 | | | fezera-vos eu pesar, u diria, |
 | | | pola mia senhor, que mi vós filhastes, |
 | 5 | | que víssedes vós que mal baratastes; |
 | | | ca nom sei tam muito de vosso padre |
|
 | | | porque vos eu a vós esto sofresse |
| | | senom por ela; se lhi nom pesasse, |
 | | | morrera eu, se vos acõomiasse |
| 10 | | a mia senhor, que mi vós tolhestes. |
| | | Se eu voss'era, porque me perdestes? |
 | | | Nom queríades que eu mais valesse. |
|
| | | Dizede-mi ora que bem me fezestes, |
 | | | por que eu crea em vós nem vos sêrvia, |
| 15 | | senom gram tort'endoad'e sobêrvia? |
 | | | Ca mi teedes mia senhor forçada, |
| | | e nunca vos eu do vosso filhei nada |
| | | des que fui nado, nem vós nom mi o destes. |
|
| | | Faria-m'eu o que nos vós fazedes: |
| 20 | | le[i]xar velhas feas, e as fremosas |
 | | | e mancebas filhá-las por esposas. |
| | | Quantas queredes vós, tantas filhades! |
| | | E a mi nunca mi nẽũa dades: |
 | | | assi partides migo quant'havedes. |
|
 | 25 | | Nen'as servides vós, nen'as loades, |
 | | | e vam-se vosc'e, poilas aló teedes, |
| | | vestide-las mui mal e governades, |
 | | | e metedes-no-las trá'las paredes. |
|
----- Aumentar letra
|
|
|
Nota geral: Imprecação contra Deus, aqui apresentado como um rival, que não só rouba para si as senhoras novas e bonitas (deixando as velhas feias), como ainda por cima as faz andar mal vestidas e mal governadas, nos conventos onde as encerra. Sendo assim, como, de facto, acreditar Nele e na sua bondade? Como nas restantes cantigas dirigidas contra Deus que encontramos no cancioneiro satírico, é novamente entre jogo escolástico (encontrar argumentos para defender qualquer tese) e liberdade religiosa que a cantiga se constrói.
|