João Baveca


U vos nom vejo, senhor, sol poder
nom hei de mim, nem me sei conselhar,
nem hei sabor de mi, erg'em cuidar
em como vos poderia veer;
5       e pois vos vejo, maior coita hei
       que ant'havia, senhor, porque m'hei
  
end'a partir. E quem viu nunca tal
coita sofrer qual eu sofro? Ca sem
perç'e dormir. E tod'esto mi avém
10por vos veer, senhor, e nom por al!
       E pois vos vejo, maior coita hei
       que ant'havia, senhor, porque m'hei
  
end'a partir. E por en sei que nom
perderei coita, mentr'eu vivo for,
15ca, u vos eu nom vejo, mia senhor,
por vos veer, perç'este coraçom.
       E pois vos vejo, maior coita hei
       que ant'havia, senhor, porque m'hei
  
end'a partir, mia senhor, e bem sei
20que d'ũa destas coitas morrerei.



 ----- Aumentar letra ----- Diminuir letra

Nota geral:

Quando não está com a sua senhora, o trovador sofre e não pensa senão em arranjar uma maneira de a ver. Mas quando está com ela, a perspetiva de ter de a deixar faz aumentar o seu sofrimento. Por um motivo ou pelo outro, decerto morrerá.



Nota geral


Descrição

Cantiga de Amor
Refrão
Cobras singulares
Ateúda atá finda
Finda
(Saber mais)


Fontes manuscritas

B 1105, V 696

Cancioneiro da Biblioteca Nacional - B 1105

Cancioneiro da Vaticana - V 696


Versões musicais

Originais

Desconhecidas

Contrafactum

Desconhecidas

Composição/Recriação moderna

Desconhecidas